***Genç bi kız ailesinin evde olmadığı bi akşam arkadaşlarını davet etmiş. Kız kıza yemişler, içmişler, derken içlerinden biri “Hadi cin çağıralım” demiş. Ev sahibi kız da hiç inanmazmış böyle şeylere ama arkadaşlarına ayıp olmasın diye kabul etmiş. Harfler kesilmiş, fincan ortaya konmuş ve elele bir masanın etrafında daire olunup cin çağırma olayına girilmiş. Cin gelmiş gelmesine ama bizim kız hala fincanı arkadaşlarının ittiğini düşünüyomuş. Bi ara fincan hızlı hızlı harflere giderek şöyle demiş: “İçinizde bana inanmayan biri var. Yarın saat 4’te o kişiyle tavla oynamaya geleceğim!” Kızlar feci tırsmıslar ama ev sahibi kız hala dalgasındaymış işin. Saat çok geç olmadığı halde seans hemen bitirilmiş ve kızlar evlerine dağılmış.
Bizimki zaten o tür şeylere hiç inanmadığından cin olayını ertesi sabah unutmuşmuş bile. Öğlene doğru telefon çalmış. Arayan, kızın çok sevdiği, çok iyi anlaştığı teyzesiymiş, “Bugün içimde bi sıkıntı var, evdeysen bi ara sana uğruycam. Dertleşelim biraz” demiş. Kız da sevinmiş teyzesini görecek diye, “Hemen gel, ben de seni çok özledim” demiş.
Kız, teyzesini hakikaten dertli ve solgun görmüş. Hoşbeş etmişler ama teyze hala dalgınmış. Kız, “Teyzecim sen konuştukça daha kötü oldun, istersen başka bişey yapalım” demiş. Teyzesi de “O zaman tavla oynayalım. Ne zamandır seninle oynamadık. Kafam dağılır biraz” demiş. Kız tavlayı almaya giderken bi gece önceki olay aklına gelmiş, “Meğer benim teyzem cinmiş” deyip gülümsemiş.
Kızla teyzesi güle oynaya tavla oynarken bi ara teyze tuvalete gitmek için kalkmış. O içerdeyken telefon çalmış. Arayan kızın babasıymış. Adamcağız çok üzgün bi sesle konuşuyomuş: “Kızım teyzen öğlen bi trafik kazası geçirdi. Durumu çok iyi değildi ama Allahtan ümit kesilmez deyip sana haber vermedik ama az önce teyzeni kaybettik, başımız sağolsun…”
----
Bir arkadaşım küçük bi kasabada öğretmen olan kuzenini ziyarete gitmiş.
Bi ara arabayla dolaşmaya çıkmışlar. Tren yolundan geçerken arkadaşım
yolun kenarında devrik vagonlar olduğunu görünce niye orada durduklarını sormuş.
Kuzeni, "Bu çok tirajik bir hikaye. Bunlar aslında katil vagonlar.
Gel yakından bak istersen" demiş. Tren saati olmadığı için arabayı rayların
üzerinde bırakıp vagonların yanına gitmişler.
Arkadaşın kuzeninin anlattığına göre, geçen yıl tam orada bi okul otobüsü
arıza yapmış ve rayların üzerinde kalakalmış. Bu sırada büyük bi hızla
gelen tren okul otobüsüne çarpmış. Talihsiz kazada bütün çocuklar
hayatını kaybetmiş.
Arkadaşımla kuzeni vagonları incelerlerken bi tedirginlik hissedip hafiften
korkar gibi olmuş. Bi an evvel oradan uzaklaşmak için arabalarına
bindiklerinde ise daha motoru çalıştırmadıkları halde araba kendiliğinden ilerlemeye başlamış.
Bizimkiler accayip korkmuşlar tabi.
Araba tren raylarının üzerinden 100 metre kadar ileriye, kendi kendine gitmiş ve durmuş. Arkadaşım hemen arabayı çalıştırmış. Son sürat ayrılmışlar oradan. Kasabaya gelene kadar toz duman içinde 1 saatlik yolu yarım saatte almışlar.
Eve ulaştıklarında bet-beniz bembeyaz durumdalarmış.
Ama asıl korkuyu arabadan indiklerinde yaşamışlar. Arabanın
arkasındaki toz kütlesinin üzeri onlarca el iziyle doluymuş. Bunların büyüklüğü de çocuk eli kadarmış.
----
Bir kız sevgilisinin çok korkak olduğunu düşünür ve bunu ona söyler. Erkek te kıza korkak olmadığını ispatlamak için çeşitli yollar düşünmeye başlar. En sonunda aklına muhteşem bir fikir gelir! Kızı eve çağıracak ve beraber cin çağırayı teklif edecektir... Her yer karanlık olacak falan filan... Bu ey ruh geldiysen 3 kere vur felan dediğinde de içeriden cin kılığına giren arkadaşı fırlayacak, erkek kızı arkasına alacak, ruha meydan okuyacak falan filan yani ruhu kovmayı başaracak ve korkak bir anda kahraman olacaktır...
Plan uygulamaya koyulur. Herşey tıkır tıkır işlemektedir, aynı planlandığı gibi. Erkeğin en yakın arkadaşı içeride ayna karşısında yüzünü pudraya bulamaya başlamıştır. Kız ve oğlan içeri geçerler, tablo, fincan, vs. herşey yerli yerinde durmaktadır. Kız koltuğa oturur, oğlan da bir sandalye çeker... Oğlan tuvalet bahanesiyle sürekli içeri gidip arkadaşını kontrol eder... En son içerideki arkadaşı tamam, hazırım der ve oğlan başlar: “Ey ruuuuh geldiysen bir işaret veeeer!” Ve o anda içeriden acı bir çığlık duyulur! Kız ve oğlan odaya girdiklerinde dehşet içinde donakalırlar! Odadaki aynanın karşısında ağzı yüzü yamulmuş arkadaşları vardır! Ruh işaretini vermiştir...
-----
evimizdeki hayalet
öyküevimizdeki hayalet
Pencerenin önüne oturuyorum..Kül rengi akşam-
lardan biri başlıyor yine...İnsanlar, akşamın geldiği-
ni fark ederek tüneğine tüneyen tavuklar gibi evle-
rine çekiliyor, ve cadde birazdan ıssızlaşıyor...
Çocukluğumun geçtiği kasaba yıllarına dönüyorum
doğduğum evi hayal meyal hatırlıyorum, bahçenin
içinde kocaman bir ceviz ağacı vardı, amcanın karı-
sı dikmişti galiba...Tek katlı, taştan yapılma, evin
rüzgar vurdukça garip sesler çıkaran pencere ka-
pakları, ve gök gürültülü gecelerde, bir kadın çığlı
ğına benzeyen sesler içimde ürperti yaratırdı.
Ebem, bu seslerin bahçeden geldiğini söylerdi.
Halamın kızı, Bedriye, bizim bahçede bir mezar ol-
duğu, ama bu mezarda kimin yattığını kimsenin bil
mediğini söylerdi..Eskiden evin içinde tuvalet ol-
madığı için-, tüm kasaba evlerinde tuvaletler dışar
dadır, çişimi yapmak için korka korka yüz numara-
ya girerdim. Arkamdan sanki bir tutacakmış gibi
bir hisse kapılır, kaçarak eve girerdim...
Geceleri , gerçekten de bahçeden tuhaf sesler
geliyordu. Ebem, çişimi yaparken, sakın ceviz ağa-
cının dibine işeme, gece sıcak su dökme diye beni
uyarırdı...Ebeme sorardım, " torunum Cinler adamı
çarpar derdi...
O günden sonra Cin korkusu içime iyice yer-
leşmişti. Hacı amcamın köyüne gittiğimde, köy
çocukları küllükte gece yarılarına kadar korkusuz-
ca oynarken, ben evden dışarı çıkmazdım..Amcam-
ın kızları, mısır koçanları içinde ,anne ve babaları-
nın yatmasını da fırsat bilerek geç vakte kadar oy-
narlardı..En çok ta söbe oyunu oynarlardı. Biri ebe
olur, gözlerini kapar, diğerleri saklanır, gidip onları
bulmaya çalışırken, kurnaz olan gelir ebenin dur-
duğu yeri söbelerdi..
Cinden sonra, en çok korktuğum yılanlardı
Yazın Aleyçikte "bağ evi" yatılırdı...Amcanın kızları
yere yatak serer yatardık..Ama uyuyamazdım,
hışır hışır sesler duyardım. Bildiğim tüm duaları
okurdum, amcamın küçük kızı Nurgül, "yat sabaha
daha çok var !" diye beni teskin etmeye çalışrdı
Dışardan hışır hışır diye sesler geliyor derdim
"Sana öyle gelmiş, korkacak bir şey yok !"derdi
"Ya yatarken boğazımıza yılan akarsa derdim
Yılan, gece olmaz, hem çok sıcakta çıkar yılanlar
Sabah, güneşi tepeden doğarken, karpuz tarlasına
giderek, karpuzlardan olgun bir tanesini tefeğinden
koparan amcamın büyük kızı, Rahime, aleyçiğe
getirir, küçük bir naylon tabağa keserek, yanına da
çırpma "soğan domates biber maydonoz" yaparak
bize öğle ziyafeti çekerdi..
Küllüğe sakın işeme derdi Rahime abla..
"İşersem ne olur ?"derdim.
" Dişisine rastlarsan sana aşık olur ! Sonra bir
daha, hiçbir kızla evlenemezsin !" derdi..
Gece yatıyordum...Bir ses, davul zurna sesi
şamata, hayal mi görüyorum aceba dedim...Hayal
değildi, sesler bağın içinden geliyordu. Korkudan
sesimi çıkaramıyordum, sanki üzerime bir adam
oturmuş, boğazımı sıkıyordu, bağırmak istiyordum
ama ne mümkün...Amcamın kızları aşağı kavaklığa
gitmişti..Bostanları vardı orada. Birden bir hışıltı
duydum, koskocaman bir kafa, çatal dili olan en az
üç metre boyunda bir yılan ,yatağımın yanında
durmuyor mu ? Soğuk soğuk terler döküyorum
Amcamın ortanca kızı, " haydi kalk Ertan abi !"dedi.
"Öğlen oldu, gözümü bir açtım yatakktayım...
Ama gördüğüm rüyanın etkisinde o kadar kalmışım
ki, yatağımın yanında yılan arıyorum. Nilgün, şaşkın
şaşkın yüzüme bakıyor. "Ne arıyorsun Ertan abi !"
dedi. " Yılan...yatağımın yanında gördüm...Nereye
gitti ? "dedim. Güldü, yatağımın yamında renkli bir
ip duruyordu.
Mesaj Sayısı
Konu: Birkaç korkunç hikaye 
2.si tırsınç''tı xD
